lachen in de kerk

Zondagmorgen naar de kerk, de dienst in engels begint om 8 uur.
Het regent pijpestelen, zullen we wel gaan?
B. heeft met iemand afgesproken, even bellen of zij wel gaat, gelukkig maar want zij is ouderling en zei dat we rustig later kunnen komen want door de regen zullen er nog weinig mensen zijn.
De meeste mensen moeten ver lopen(de kerk is buiten het centrum)en de zandwegen zijn dan slecht begaanbaar. We vertrekken half 9, nemen nog wat lifters mee voor de katholieke kerk en pikken de ouderling (sister Mabel, is verpleegkundige)op met haar vriendin.
Inderdaad een slecht begaanbare weg! Bij de kerk aangekomen zie ik alleen een geraamte van een gebouw staan, is dit de kerk? En er zitten ook geen ramen in dus het tocht.
In Ghana is het zo dat je een huis of gebouw in gedeeltes neerzet. Zodra het geld op is ga je sparen voor het volgende gedeelte, daardoor staan er veel half afgebouwde huizen, komt goed maar duurt even.
Er zitten ongeveer 10 mensen op plastic stoelen en de dienst is nog niet begonnen.
Na 9 uur staat iemand op en gaat bidden maar door de regen op het zinken dak versta ik er niets van.
Dan gaat het koor( 4 dames en een solo zangeres) zingen, de acoustiek is slecht, maar daar stoort niemend zich aan, het gaat om de inhoud....Ondanks alles is er toch een bijzondere sfeer, buiten zie ik de koeien lopen en de mooie baobab bomen staan, lekker zitten en genieten.
Na een uur komt iemand op het idee om een microfoon aan te sluiten met een versterker die ergens achterin stond. Nu is het geluid zo hard dat ik de vingers in mijn oren stop en weer niets kan verstaan(wat kun je toch druk zijn in zo'n dienst …)
Na de preek komen er mensen naar voren die de zegen ontvangen. De dominee heeft een klein spuitflesje met olie erin en sproeit iedereen olie op het voorhoofd. Dit was zo'n komisch gezicht dat ik in de lach schoot en niet meer kon stoppen, B. schoot ook in de lach en wanneer we elkaar aankeken begonnen we opnieuw. We geneerden ons wel een beetje want het was een serieuze zaak en we zaten bijna vooraan, maar we konden er niets aan doen.
Tot overmaat van ramp werd iedereen die voor de eerste keer kwam naar voren geroepen,dus ik ook! ohjee gaat hij mij nu ook olie op mijn voorhoofd sproeien dan heb ik het helemaal niet meer!
Gelukkig niet, we worden welkom geheten en de dominee vraagt aan de aanwezigen om in hun gebed de zegen voor ons te vragen. Nou dat was wel even indrukwekkend, ik voelde me erg welkom! We kregen een boekenleggen met een kalender erop van 2013, leuk...
Na afloop van de dienst (rond 12 uur, de dienst duurt 3 uur)kletst B. met verschillende bekenden en ik vraag of ik een paar oude dames mag fotograveren, kijk zelf op de foto, wat een schatjes he?
Dan worden we door de ouderling gevraagd om mee naar haar huis te gaan, is prima en ze had gezien dat we zo moesten lachen, toch maar even uitleggen dan, ze lacht er ook om, gelukkig.
Weer een bijzondere belevenis, het blijft lachen/genieten hier in Ghana.