Rondreisje met Hennie en Johanna

Ons rondreis je van 2 dagen. Om te beginnen vertrekken we ghaneese tijd 10 uur i.p.v. 8 uur want de auto moet eerst nog gewassen en dan nog volgetankt en dan nog de banden spanning controleren en zoals dat werkt, alle drie op een verschillende locatie, dat begint goed, maar het is oefenen in geduld.

Onderweg een prachtige natuur, beetje heuvelachtig en groene mooie bomen. De driver (Adam)laat ons een cacaoboom zien en we stoppen voor mooie vergezichten. Als we aankomen in de plaats Techniman voor de grootste markt van Ghana blijkt er geen markt te zijn, nou dat gaat lekker. We blijven wel even om te lunchen en de Adam moet rusten(na 2 uur rijden), dus wij even rondwandelen en dan door naar het apenbos. Daar aangekomen eerst even koffie en lekker vers fruit, dan met gids een rondwandeling van een uur. De Adam gaat mee. Op advies van de gids kopen we bananen om aan de apen te voeren(Ik zag toch duidelijk bij het begin dat je de apen niet mag voeren…), en in het boekje stond dat je smorgens vroeg moest zijn , dan komen de apen eten halen bij de bevolking en anders is de kans klein dat je apen ziet! De gids roept de apen door te sissen door zijn tanden en we horen beweging in de bomen. Dan komen ze tevoorschijn en weten al dat ze bananen krijgen dus komen dichtbij. Leuk om te zien… De andere soort apen (zwart-wit)komen niet dichterbij, die voorzien in hun eigen voedsel, bladeren enz. Foto,s maken (je blijft knippen wanneer je je eigen familie ziet, ha ha!)en dan wandelen we naar de begraafplaats van de apen, waar ook een priester(?) begraven ligt, iemand die voor de apen zorgde. De gids noemde hem de apenpriester(had ik nog nooit van gehoord) Dan door naar bijzondere bomen(ik weet de naam niet meer) reusachtig en hol van binnen prachtig…. Ik ben sowieso in Ghana prachtige (oude) bomen tegengekomen, de heiligenbomen, de bomen die enorm hoog zijn en alleen in de top wat takken, cacaobomen die de vrucht aan de stam dragen,bomen die prachtig rood bloeien en dan de bomen die laag zijn waar mensen bankjes onderzetten en dan lekker in de koelte zitten… De voorbijgangers tijdens de wandeling waren zijn ook een foto waard en dan staan we weer buiten na een half uur. Hebben we het wel goed begrepen dat het een wandeling van een uur is waarvoor we speciaal onze wandelschoenen hebben aangetrokken, of mogen we nog vrij wandelen? Nee we gaan naar een winkeltje in het dorp met Afrikaanse beelden en kunst, maar de prijzen zijn zo hoog dat ik besluit niets te kopen.(kijken kijken, niet kopen)Einde wandeling.
Dan door naar Kintampo. Te laat voor de watervallen dus we zoeken een restaurant om te eten. Het eerste idee van de Adamwas niet zo geslaagd want de kok was nog niet aanwezig, wel een Belgische man die met zijn motor in zijn eentje door Afrika reed. Hij deed mij een beetje denken aan Benny Jolink van Normaal. Hij had gelijk wilde verhalen,maar wij gingen door naar het tweede idee, een wegrestaurant. Het kostte wat moeite om uit te leggen dat Hennie en Johanna vegetarisch eten willen bestellen,maar dan krijgen we toch rijst met groente, alleen de stukjes worteltjes waren rauw dus het was behelpen, maar als je zin in eten hebt en je bent in Afrika en je bent een grote meid, dan ben je niet te kritisch dus lekker opeten.
Het guesthouse, echt Ghanees, felle kleuren, b.v. knalgroene doucheruimte, de verf bladerde van de muren, op het binnenplein kunstbloemen in de tuin en kunst vogels(soort reigers)tussen de echte plukjes gras. Geen boven laken, alleen koud water,geen muskietennet, maar de aardige gastheer van net boven 65 jaar ongeveer was erg behulpzaam. Hij kwam met een spuitbus insectengif,nou dat is ook gif voor mij dus dat zag ik niet zo zitten. Er kwam een muskietennet, maar er was geen haak om het op te hangen. Mijn suggestie om het aan de gordijnrail te hangenwas volgens hem geen goed idee,maar leek beter dan niets en alleen in een tweepersoonsbed heb je dan net genoeg plek om te liggen. Een bovenlaken kwam in de vorm van een dunne deken, nou die zag er niet fris uit, dus dan mijn badlaken maar gebruiken.
Ik lag net in bed viel het elektrisch uit, dat hoort er ook bij, en ik realiseerde me dat ik de malariapil nog niet genomen had, dus met de zaklamp zoeken. Blijkt dat Hennie net onder de douche stond toen de stroom uitviel,dat is minder …
Redelijk geslapen, om 7 uur douchen (koud natuurlijk)Ontbijt met een warm broodje, een gebakken ei en Nescafé , dat smaakte heerlijk!
Op naar de watervallen van Kintampo, we kwamen om 8 uur aan en waren volgens mij de eerste gasten die dag. Entree betalen, geen wisselgeld (dat ben ik vaker tegengekomen,ook ghanees???) Het was er heerlijk rustig, we lopen naar beneden met een trap 137 treden, (die moeten we ook weer omhoog,pf pf op de vroege morgen)! Ik hoor het water kletteren en de zon komt op door de bomen een indrukwekkend gezicht. Rondwandelen is niet mogelijk dus we moeten inderdaad via de trap weer omhoog. Via een andere weg weer naar de uitgang. Ik zou nog wisselgeld krijgen, de driver gaat op zoek naar iemand en blijkt dat ik dat in het restaurant moet halen(daar zat de kassa meneer bij gebrek aan klanten).Nog wat foto’s maken en naar de (vieze)toilet en dan op naar een dorpje in de buurt van Kumasi. Het is een lange reis, maar we gaan ervoor. … Onderweg stoppen voor de bijzondere doodskisten in de vorm van een cacao vrucht dan foto’s kijken van andere mogelijkheden voor een doodskist bv. in de vorm van een auto of een mobieltje!Dan stelt Adam voor om in de chop bar wat te gaan eten, maar onze voorkeur (vegetarisch)staat niet op het menu dus wij gaan buiten onder een boom picknicken.. Om 15 uur komen we aan bij een adrinka demonstratie(stof stempelworkshop) met meer dan 60 verschillende symbolen van de asanties. Ik wacht buiten, want ik ken de techniek van de buurvrouw die voor mij de stof van mijn kerstkleding heeft gemaakt . Daarna naar een ander dorpje voor een demonstratie kente stoffen maken (weven) , een rondleiding door een gids naar de cacao farm en naar de priester(was niet thuis!) daarna natuurlijk nog naar winkeltjes en… ook wat gekocht, een sjaaltje van kente stof! We vertrekken later dan gepland naar huis,maar gelukkig weet Adam een binnendoor weg waardoor we niet in de file komen. Dan proberen een maaltijd te organiseren in ons hotel, heeft weer heel wat voeten in aarde,maar we beginnen te begrijpen hoe het werkt!
Liefs en tot het volgende verslag,
iny