vervolg Bolga

Bolgatanga ligt helemaal in het noorden Van Ghana. Hier is het warmer en droger en is meer armoede, de droge tijd duurt erg lang en voedsel kopen is duur. De producten moeten helemaal van Accra naar het noorden vervoert worden per vrachtwagen want Ghana heeft geen treinen en nauwelijks vliegtuigen,dus alles moet over de weg. Daardoor gaan de wegen sneller stuk,we zien onderweg verschillende gekantelde vrachtwagens omdat ze over beladen zijn of met pech. De huisjes zijn hier rond met een rieten dak en staan in een cirkel met een muurtje met elkaar verbonden waardoor er een binnenplein ontstaat. Meer in het zuiden zijn de huisjes vierkant of langwerpig. De dieren lopen vrij rond dus het komt voor dat je met de auto bovenop de rem moet omdat er plotseling koeien oversteken of andere beesten. De geiten gaan uit zichzelf aan de kant maar de schapen niet. Wanneer ik samen met bianca bij een soort openluchtbar zit in de schaduw van een mooie boom een colaatje te drinken lopen er koeien rond te scharrelen, maar ook varkens, kippen met kuikentjes, honden, geiten, schapen enz. Ook verschillende ezelswagentjes en brommertjes komen voorbij en een dame met hout op haar hoofd die een dansje voor ons maakt op de Afrikaanse muziek. Dan komen een aantal mannen om een eigen gestookt biertje van de kroeg te drinken, we zien de ondergaande zon en het is lekker warm, wat relaxed, dit is genieten!!!
Laadi zwaait de scepter in haar kinderhuis met 36 kinderen in de leeftijd van 2 tot 20 jaar. Ze zijn selfsupporting, dus geen personeel, iedereen heeft flink wat taken zoals schoonmaken, eten,koken, de kleintjes verzorgen,daarnaast huiswerk maken spullen onderhouden en repareren.
Het is de bedoeling dat het guesthouse genoeg geld in het laatje brengt om het kinderhuis te kunnen bedruipen, maar Laadi heeft het daar moeilijk mee. Ze zegt dat God het haar niet zal vergeven wanneer mensen in haar omgeving dood gaan omdat ze geen eten of medicijnen kunnen kopen, terwijl er op de rekening van het guesthouse geld staat. Dus daar is voorlopig nog geen sprake van. Verder is ze niet weg te krijgen bij de kinderen, wanneer mensen haar uitnodigen heeft ze geen tijd, en officiële gelegenheden heeft ze een hekel aan. Ze mist de kinderen teveel als ze weggaat. Wij krijgen het voor elkaar om haar met de auto mee te nemen naar het guesthouse om samen met ons te eten. Ik dring er ook wel op aan dat ze mee gaat, want ik merk dat ze vaak geen tijd neemt om zelf te eten. Tijdens ons gezamenlijke etentje kletst ze gezellig over hoe het komt dat afrikaanse mensen zich minder voelen dan de blanken(obrunies) Ze vertelt het verhaal over de boom, als een afrikaan erin klimt trekt de ander hem naar beneden uit jaloezie, de blanken duwen elkaar omhoog. Zo zijn er nog meer van dit soort verhalen zoals zwarten hebben een zwart hart. En ze vertelt over de misverstanden die ze heeft meegemaakt als kind. ‘de toilet moet zo schoon zijn dat je ervan kunt eten was de boodschap over hygiëne van de obrunies! Toen ze enige tijd later dorst had en water uit de toilet dronk, kreeg ze straf want dat was vies… Ze heeft de verandering meegemaakt door de obrunies van op een krukje in de keuken bord op schoot met de handen eten, naar eten op een stoel bij de tafel. Niet met de hand maar met de lepel eten enz. Nou we hebben veel gelachen om de manier waarop ze dat allemaal vertelde,wat een geweldig mens. Dan krijgt ze een telefoontje dat er iets aan de hand is met een van de kinderen en ze wil direct weer naar huis…
Koeien voor Gerdy.
A. een weesmeisje dat door Gerdy opgevangen is en nu in het huis van Laadi woont, wil graag trouwen met een vriend M. die ze al jaren kent. Haar ouders zijn overleden en met de verre familie heeft ze nooit contact gehad. Om die reden heeft haar familie de bruidsschat niet geaccepteerd. Ze heeft inmiddels 2 parelhoenders ritueel geofferd aan haar overleden ouders om toestemming te vragen,dus de familie is in die zin een afgesloten hoofdstuk. Nu vraagt ze Gerdy of zij de bruidsschat (koeien en geiten en kippen enz.)wil accepteren, nou dat is even schrikken,Gerdy weet niet goed wat ze moet doen. Overleg met Laadi geeft uitkomst. Als Gerdy de bruidsschat weigert kan A. niet trouwen, daarnaast geeft de bruidsschat ook aan dat A. een waardevolle vrouw is dus bij weigering speelt dat ook een rol. En volgens mij wil A. graag wat terug doen voor alles wat Gerdy voor haar heeft gedaan, dus het is ook belangrijk voor deze balans! Dit zijn voor Gerdy genoeg redenen om de bruidsschat te accepteren en A. is erg blij. Nu komt er een officieel gesprek met Max (soort sollicitatie volgens mij) waarin Max de hand vraagt van A. en Gerdy moet nagaan of het een serieus plan is, of hij voldoende voor haar kan zorgen enz. Nou, ze weet allang dat het een leuke jongen voor A. is maar zo hoort het nou eenmaal…Hij heeft een eigen tailershop met 5 leerlingen en staat goed bekend, A. heeft een opleiding als naaister dus ze kunnen de zaak samen runnen, Max is ook weeskind, maar is door zijn familie goed opgevangen. Ze weten dus allebei hoe dat is om geen ouders te hebben en zo waren er nog wat dingen, dus Gerdy gaat akkoord. Wel lachen hé, dus Ik vraag Gerdy hoe ze dat gaat doen met die koeien, want die passen niet in de auto enz. ,we hebben er de hele avond lol over! Dan komt er een afspraak met de familie van Max waarbij Laadi als getuige ook aanwezig is. Het gaat o.a. over de koeien. De familie laat weten dat zij A. een prima echtgenote voor M. vinden en Gerdy laat weten dat ze de bruidsschat accepteert. Ze stelt voor om de koeien te bewaren voor het jongere broertje van A. want als die wil trouwen heeft hij koeien nodig voor zijn bruidsschat. Dan een datum bespreken, A. en M. willen graag zo snelmogelijk trouwen middels een eenvoudige inzegening in het huis van Laadi te midden van de andere kinderen(haar broertjes en zusjes zoals A. ze noemt) natuurlijk met Gerdy erbij is, dus komend weekend( in Ghana is alles last-minute) want Gerdy komt op korte termijn niet weer in Bolga… Iedereen gaat akkoord met komend weekend, feestje dus, heb ik wel feestkleding bij me? De volgende dag gaan Gerdy en M. naar de kerk om te overleggen en daar gaat het mis. Het blijkt nl. de gewoonte te zijn dat een afvaardiging van de kerk aanwezig moet zijn bij het overleg tussen de 2 families en de afspraken over de bruidsschat, dus om een lang verhaal kort te maken, ze werken niet mee! Nou dat was een enorme teleurstelling voor iedereen. Geen feestje dus….De mensen van de kerk willen eerst overleggen hoe ze hiermee om zullen gaan,dus Gerdy stelt voor om dat maar te respecteren, het huwelijk uit te stellen en bericht van de kerk af te wachten. Dan vertrekken wij op vrijdag en wachten het verder maar af. Gerdy krijgt wel een deel van de bruidsschat mee (behalve de 3! Koeien, die blijven daar, de geiten en schapen komen een later moment naar Sunyani.( Passen ook niet in de auto, ha ha) Wel 30 geslachte parelhoenders! !
Lieve allemaal, Het was een geweldige week met teveel belevenissen om ze allemaal te vermelden, we zijn al met al druk geweest en ik heb weer bijzonder genoten,vooral van de kinderen in Laadi’s huis en de mensen die ik ontmoet heb, onvergetelijk! Ondertussen was mijn kleindochter Indy jarig en kon ik met haar skypen,want daar was het bereik goed,erg leuk!
Hebben jullie een goeie sinterklaas gehad? Ik heb dit keer nog geen sinterklaasversje gehoord,wel apart. Voor de andere verslagen kun je op reisverslagen klikken! (voor de mensen die dat niet weten). Liefs en tot het volgende verslag, iny