pers.reacties en hoezo angst???

Omdat het mij niet lukt vanwege de slechte verbinding met internet om te reageren op vragen(ik ben een hele avond bezig met 1 mailtje en mijn kinderen gaan voor!)reageer ik maar even op deze manier als jullie het goed vinden.

Ginny, zitten Rutger en jij lekker te genieten in Tunesië?
Erik, je bent maar druk met je mij, dank je wel!
Regina, hopelijk gaat jullie plan door.
Christa, bedankt voor je mooie gedicht ik heb het overgeschreven! Hebben jullie een leerzame intervisie gehad?
Gita, leuke ideeën voor het maken van popjes, bij meeste tailer ligt stof die overblijft op de vieze grond dus die neem ik liever niet mee. Ik kan wel de overgebleven stof van mijn eigen lappen gebruiken en de stof van de kapotte 2de hands kleding, dus ik ga ermee bezig en laat het je weten.
(tante)Truus en (oom)Ben,ik weet dat jullie ook in Afrika zijn geweest dus ik kan me voorstellen dat het oude herinneringen oproept,kunnen jullie je reis opnieuw beleven.
Lydia en Berry, heb ik jullie al enthousiast gemaakt voor de volgende vakantie,Ghana?
Gert, heb je al heimwee naar Ghana?
Joan, bedankt voor je leuke acties voor de kinderen hier!
John, is alles rustig in kadasterland?
Jorgen, al een beetje zenuwachtig voor 19 nov.?
Monique, begin febr. gaan we de bloemetjes buiten zetten in Ghana!
Herga, was de verjaardagskaart op tijd?
Matthijs, ik kan hier goed stiltes oefenen, hoe gaat dat met jouw?
Piet, loopt alles naar wens in de VU, heb je al een cursus Ghanees koken op de agenda?
Ron, rustig aan het gaat je lukken!, groeten voor Hetty en de kinderen.
Emma, de begrafenis is inderdaad een soort feest om het(lange) leven van de overleden persoon te vieren. Ik heb de kist niet gezien, de begrafenis was ‘s morgens. In november ga ik weer naar een begrafenis(het lijkt gaat zolang in de diepvriezer begrijp ik)dus wie weet zie ik dan de kist.
Alex, het kinderhuis bestaat van giften en sponsors, dus als je het kinderhuis wil sponsoren…. het kinderhuis is voor Gerdy ook vrijwilligers werk. Ze krijgt hier bv. van een apotheker elke maandag 10 broden. Van een kerk vorige week een tas vol paracetamol(die dachten zeker dat het zieke kinderen waren zeker) De kinderen gaan naar school en 4 mogen gratis van het schoolbestuur. Ze krijgt 2de handsspeelgoed en kleren. ik werk gratis en heb geld meegenomen en zo schraapt ze van alles bij elkaar. Er zijn Nederlandse kerken en mensen die kinderen persoonlijk sponsoren enz.
Joke, lukt het je om van mijn reisverslagen een stukje te maken voor de collecte in november of heb je extra info nodig,laat maar weten.
Janneke, heb je het druk met schrijfwerk voor de Lucaskerk?
P&O collega’s, bedankt voor jullie belangstelling via Joan!
Ik hoop dat ik geen vragen vergeten ben, zo ja laat maar weten.
Met mij gaat het goed, ik heb maar geaccepteerd dat de communicatie moeilijk is en zoek nu maar naar andere mogelijkheden. In september heb ik een kaart verzonden die was 3 weken onderweg, Indy is jarig in november dus ik dacht ik stuur maar vast een kaart. Die is binnen 4 dagen aangekomen (de postzak zat zeker nog niet helemaal vol).

Geen agenda is ook heerlijk, ’s morgens om half 6 ook kraaiende hanen en gillende kippen(omdat de hanen doen wat ze moeten doen nl. zorgen voor zoveel mogelijk nakomelingen)in de speeltuin, half 9 terug(een flinke ochtendwandeling zal ik maar zeggen),spullen opruimen(ja,ja,Rutger). Daarna (ongeveer 10 uur)naar Gerdy we maken dan tijdens het ontbijt/koffie een plan voor deze dag en morgen zien we wel weer.. Meestal moeten er boodschappen gedaan worden(voor zo’n groot gezin) of zoals jullie hebben kunnen lezen, spullen uitzoeken, grote schoonmaak enz. Om 3 uur komen de kinderen terug van school en moeten ze omkleden en huiswerk maken. Om 5 uur eten en douchen en om 18 uur gaan de kleintjes naar bed. Ik ga dan met de groten een activiteit doen bv. Sudoku Om 19 uur eten bij Gerdy. Ik mis de radio en tv niet. Nu heb ik tijd om te lezen ’s avonds,wat stukjes te schrijven enz. en tijd om na te denken of iemand te missen om even lekker mee te kunnen kletsen,maargoed ik kan niet alles hebben.
Het eten is hier heerlijk, vooral de pinda soep, inmiddels heb ik het recept en zal dit in een volgend verslag schrijven kunnen jullie het vast proberen!
Ik ben nog geen dag ziek geweest dus dat gaat ook goed.Mijn malariapil ben ik een paar keer vergeten, maar geen probleem,morgens en ‘s avonds, insmeren met anti muggenspul (kost hier 1 euro voor een flesje en ruikt lekkerder dan DEET).Zo nu en dan een extra dutje en niet naar de disco helpt ook.Angst voor malaria heb ik helemaal niet meer.

Ik merk wel dat ik vanuit Nederland uit een angstcultuur kom. Om een leuk voorbeeld te geven. ‘s Morgens loop ik met 15 kinderen naar school, onderweg op een zandweg stopt een pick-up truck met 2 mannen erin. Het raampje gaat open en ze vragen of we een lift willen naar Abesim. Nou er gingen bij mij allerlei angst radertjes in werking. Kan ik zo maar met deze vreemde mannen mee? Is de oude auto wel veilig(keuring kennen ze hier niet)? De kinderen passen er niet in….Ik zeg, bedankt voor het aanbod, ik loop met 15 kinderen en die passen er niet in. Volgens de mannen geen probleem,de kleintjes(5) kunnen samen met mij op de achterbank en de groten in de achterbak. Nou dat is toch zeker veel te gevaarlijk!!!, de kleintjes zitten niet in een (ANWB goedgekeurde)kinderstoel en de groten zo los staand in de achterbak(wettelijk verboden in Nederland),die vallen eruit als de chauffeur een beetje te snel door de bocht gaat. Ik had geen tijd om na te denken want de kleintjes zaten al op de achterbank en de groten stonden al in de bak, dus als ik niet snel besloot om ook in te stappen was ik de enige die moest lopen! De kinderen hadden enorm veel plezier de chauffeur reed rustig en vond het leuk om een goede daad te doen en waren trots dat er ook een obruni (dat was ik)in hun auto zat. Waar doe ik nou zo moeilijk over?
Tot het volgende verslag, liefs iny