aankomst Afrika...
Door: inyheesen
Blijf op de hoogte en volg iny
10 September 2011 | Ghana, Sunyani
Nou lieve allemaal,
Afrika, waar moet ik beginnen, het is zoveel tegelijk.
In de eerste plaats ben ik erg druk geweest om mijn communicatiemogelijkheden te regelen en dat is al een avontuur op zich.
In Accra naar het MTN kantoor(konden we niet vinden want het kantoor was verhuisd en Gerdy wist niet waarheen) Uiteindelijk gevonden en ik wil jullie alle gedoe gedurende 3uur besparen.
Uiteindelijk had ik een telefoonkaart en een stick om mee te internetten
Aangekomen in Sunyani bleek dat ze allebei niet werkten, eindeloos proberen en 3 keer terug naar het MTN kantoor en de telefoon van Gerdy te leen,bleek dat ik in het kinderhuis geen bereik heb!!!
Alleen mijn tel uit Nederland werkt soms ‘savonds wanneer ik midden op het speelplein ga staan.
Nu heb ik mijn verhaaltje op een stick gezet en wacht tot ik met Gerdy naar het internet cafe kan.
Ik realiseer me dat hier niets vanzelfsprekend is, even wennen……
1 september vertrek een aankomst
Gerdy (eigenaresse van het kinderhuis in Sunyani) komt mij ophalen van het vliegveld in Accra, is afgesproken, maar hoe ziet ze er eigenlijk uit?
We hebben via de mail contact gehad en een paar telefoontjes, maar ik realiseer me dat we niet hebben afgesproken hoe ik haar herken en waar ik haar kan vinden!
Op Schiphol eerst gedoe met de koffers,1 kilo teveel dus spullen eruit of E100,-- betalen, daarna sealen(schrijf je dat zo?) en dan de koffers in een box voor automatisch incheqen .
Daarna gezellig met de kinderen en kleinkinderen een hapje gegeten (kipsate met patat, om het af te leren voor het komende half jaar).
In het restaurant afscheid genomen en nog even wat kleine dingen gekocht voor onderweg en dan naar de douane, dat ging snel.
Voor de handbagagecontrole stond een hele lange rij dus wachten en ik zat in de rats omdat ik w.s. ook teveel kilo"s handbagage had!
In het vliegtuig was het een vrolijke boel met veel donkere mensen, dus ik voelde me gelijk een buitenlander.
Wel even een paar traantjes weggepinkt, toch moeilijker dan ik had verwacht afscheid nemen voor zolang.
Wat schept mijn verbazing, de maaltijd in het vliegtuig was kip saté met rijst!
De stewardess vroeg wat ik ging doen in Ghana en ze vond het zo leuk dat ik enige tijd later van haar een toilettasje met inhoud kreeg van de business class , een te kleine bijdrage volgens haar, maar toch een leuk gebaar!
Bij aankomst in Accra ging alles op z'n elfendertigste, maar ik realiseer me dat Afrika Europa niet is, dus aanpassen en oefenen in geduld!
Al met al een uur later liep ik naar de uitgang door een haag van roepende taxichauffeurs en kruiers, maar waar is Gerdy?
Ik zie nergens een bordje met mijn naam, maar aan het eind van de lange rij staat een blanke dame, dus ik ga op de gok vragen of zij Gerdy is en ze zegt ja! en wat zeg je dan. Ik ben Iny....
Het is een gekrioel van mensen en Gerdy regelt een kruier die de bagage in de auto zet en vervolgens rijden we naar het guest house dat ze geregeld heeft voor 2 nachten,een 3 pers.kamer voor mij alleen en daar zit ik dan om 22.00 uur Ghaneese tijd( het is in Ghana 2 uur vroeger),met mijn bagage in Afrika!
Oh ja ik heb de malariapil nog niet genomen....
Tot het volgende verslag,
Liefs iny
Afrika, waar moet ik beginnen, het is zoveel tegelijk.
In de eerste plaats ben ik erg druk geweest om mijn communicatiemogelijkheden te regelen en dat is al een avontuur op zich.
In Accra naar het MTN kantoor(konden we niet vinden want het kantoor was verhuisd en Gerdy wist niet waarheen) Uiteindelijk gevonden en ik wil jullie alle gedoe gedurende 3uur besparen.
Uiteindelijk had ik een telefoonkaart en een stick om mee te internetten
Aangekomen in Sunyani bleek dat ze allebei niet werkten, eindeloos proberen en 3 keer terug naar het MTN kantoor en de telefoon van Gerdy te leen,bleek dat ik in het kinderhuis geen bereik heb!!!
Alleen mijn tel uit Nederland werkt soms ‘savonds wanneer ik midden op het speelplein ga staan.
Nu heb ik mijn verhaaltje op een stick gezet en wacht tot ik met Gerdy naar het internet cafe kan.
Ik realiseer me dat hier niets vanzelfsprekend is, even wennen……
1 september vertrek een aankomst
Gerdy (eigenaresse van het kinderhuis in Sunyani) komt mij ophalen van het vliegveld in Accra, is afgesproken, maar hoe ziet ze er eigenlijk uit?
We hebben via de mail contact gehad en een paar telefoontjes, maar ik realiseer me dat we niet hebben afgesproken hoe ik haar herken en waar ik haar kan vinden!
Op Schiphol eerst gedoe met de koffers,1 kilo teveel dus spullen eruit of E100,-- betalen, daarna sealen(schrijf je dat zo?) en dan de koffers in een box voor automatisch incheqen .
Daarna gezellig met de kinderen en kleinkinderen een hapje gegeten (kipsate met patat, om het af te leren voor het komende half jaar).
In het restaurant afscheid genomen en nog even wat kleine dingen gekocht voor onderweg en dan naar de douane, dat ging snel.
Voor de handbagagecontrole stond een hele lange rij dus wachten en ik zat in de rats omdat ik w.s. ook teveel kilo"s handbagage had!
In het vliegtuig was het een vrolijke boel met veel donkere mensen, dus ik voelde me gelijk een buitenlander.
Wel even een paar traantjes weggepinkt, toch moeilijker dan ik had verwacht afscheid nemen voor zolang.
Wat schept mijn verbazing, de maaltijd in het vliegtuig was kip saté met rijst!
De stewardess vroeg wat ik ging doen in Ghana en ze vond het zo leuk dat ik enige tijd later van haar een toilettasje met inhoud kreeg van de business class , een te kleine bijdrage volgens haar, maar toch een leuk gebaar!
Bij aankomst in Accra ging alles op z'n elfendertigste, maar ik realiseer me dat Afrika Europa niet is, dus aanpassen en oefenen in geduld!
Al met al een uur later liep ik naar de uitgang door een haag van roepende taxichauffeurs en kruiers, maar waar is Gerdy?
Ik zie nergens een bordje met mijn naam, maar aan het eind van de lange rij staat een blanke dame, dus ik ga op de gok vragen of zij Gerdy is en ze zegt ja! en wat zeg je dan. Ik ben Iny....
Het is een gekrioel van mensen en Gerdy regelt een kruier die de bagage in de auto zet en vervolgens rijden we naar het guest house dat ze geregeld heeft voor 2 nachten,een 3 pers.kamer voor mij alleen en daar zit ik dan om 22.00 uur Ghaneese tijd( het is in Ghana 2 uur vroeger),met mijn bagage in Afrika!
Oh ja ik heb de malariapil nog niet genomen....
Tot het volgende verslag,
Liefs iny
-
10 September 2011 - 09:39
Truus Schouten:
Lieve Ini, Wat een mooi verhaal, Ik beleef mijn eigen reis weer opnieuw als ikhet lees. Wacht vol spanning op je volgende stuk.
Mijn moeder zei altijd al geduld is een schone zaak, maar dat heb je daar echt nodig, dus schaf nog maar iets extra,s aan.
Hou je goed !
Groetjes van (tante) truus -
11 September 2011 - 09:45
Loes Krijt:
Oh Iny, wat ben ik blij dat we eindelijk een teken van leven hebben ontvangen, Ja, zo gaat dat daar, dat konden we eigenlijk wel weten, maar toch. Je bent er!! Het avontuur is begonnen.
Je bent een stoere dame, maar dat had ik al tegen je gezegd.
Geniet van alles daar, we denken aan je en leven graag, via deze site, met je mee. -
11 September 2011 - 11:03
Gitta:
Beste Iny,
Fijn, dat je reis voorspoedig was en ik hoop dat je stukje bij beetje went aan alles daar en de manier van leven. Geniet en maak er iets moois van. Hier draait alles naar wens en bij het Kadaster gaat alles gewoon door en de hoofdzaken laat ik je weten zoals beloofd. Groet Gitta. -
12 September 2011 - 17:56
Ben Oonk Varik:
Hoi Iny, Uit je verslag begrijp ik, dat het even wennen is aan "dingen die niet werken" of "may be tomorrow" Wat een prachtige foto! Leuk verslag van het begin van je reis.
Groetjes vanuit Varik -
14 September 2011 - 09:00
Joan Tjioe:
Hallo Iny, leuk verhaal met heel veel hobbels en ja......in versnelling 1. Dit is wennen he!
Intussen hoop ik dat je mijn kaartje uit Frankrijk ontvangen hebt.
Jammer te horen dat de ontmoeting met Emma niet gaat gebeuren, maar ik hoor dat je 2 andere vrienden op bezoek krijgt. Je straalt op de foto, dus ik ga ervan uit dat je je goed en thuis voelt. Stuur wat zonnestralen naar ons want de herfst staat voor de deur.
Hartelijke groeten en tot schrijfs,
Joan -
16 September 2011 - 20:31
Henk En Herga.:
Lieve Iny. Bedankt voor je sms . Wij hebben je reisverslag gelezen en wensen je verder veel succes in Ghana. Hier is alles goed. Tot het volgende verslag. hou je taai. Liefs Henk en Herga. -
20 September 2011 - 09:35
Matthijs:
Hi Iny,
Wat een schitterende foto, alleen dat koppie lijkt me al een beloning voor de hele reis. Ik hoop je nog eens te spreken bij Chris in Amersfoort, heel veel succes en plezier nog op je reizen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
