de terugreis naar Accra

Zondag 1 sept. vertrekken 2 kinderen met de bus naar Accra, ik ga mee om ze weg te brengen, kan ik gelijk even kijken hoe dat allemaal in z'n werk gaat en alvast plaats bespreken en betalen voor dinsdag.
Ik ga nl. dinsdag met de bus naar Accra, vertrek 15 uur uit Bolga en aankomst Accra volgende morgen 6 uur, wel spannend, Oputi(ik weet eigenlijk niet of ik het goed schrijf)van 16 jaar reist met me mee, gelukkig.
Een uur vantevoren aanwezig zijn in verband met de bagage.
Er is iemand voor de bagage en daar moet je apart voor betalen.
Ik zie dat de kosten een beetje natte vinger werk is en een kwestie van onderhandelen en dat kost tijd....
Wat ik ook zie is dat er de meest vreemde dingen meegaan als bagage zoals een brommer(zie foto), autobanden, tassen en dozen met voedsel(is in het nooden goedkoper dan in Accra)enz. Ik ben benieuwt!

Eerst nog maandag zelf inpakken en afscheid nemen.
Ik heb nog waterbalonnen dus die gaan we maandag opmaken, wat een lol met de kinderen. Dan nog een paar huisbezoeken doen met Bianca, deze mensen maken inmiddels een soort waaiers die ze dan op de markt kunnen verkopen(zie foto) zodat ze inmiddels ook zelf een klein inkomen hebben. Natuurlijk kopen we een paar waaiers!
sÁvonds trakteer ik Laady en Bianca op een etentje als afscheid.
We gaan naar een restaurant, plastic tafels en stoelen en de tl lamp aan, maar wel lekker eten! We zijn in de stemming dus veel lachen, leuk, ik zal ze missen, want het was weer elke dag een feestje...

Dinsdagmorgen allemaal spulletjes verdeeld die ik niet mee terug neem, afscheid nemen van de kinderen en dan naar de bus.
Oputi brengt mijn bagage naar de bus, die kan als man beter onderhandelen.
Nog even wat fruit kopen voor onderweg en dan zitten, gelukkig een beetje voorin. Ik zie dat ik de enige blanke ben in de bus, ook wel apart om te merken.

Klokslag 15 uur start de chauffeur de bus(bijzonder voor Ghaneese begrippen want mensen letten nauwelijks op de klok) en dan komt iemand voorin de bus staan en krijgen we een gebed van ongeveer een kwartier (voor mijn gevoel)voor een goede reis. De bus gaat rijden en de staande meneer gaat ongeveer een uur door met preken. Ik vraag na 15 min aan Oputi of dat de hele reis doorgaat, maar hij verzekerd mij dat die meneer snel zal stoppen. Hij praat(schreeuwt) nl. heel hard zodat ze het achterin de bus ook kunnen horen, maar hij staat naast mijn stoel!
Na een half uur pols ik nog eens bij Oputi en hij begint te lachen, nog even wachten.
Inderdaad na een uur ging hij zitten, wat een rust!

Dat was van korte duur want daarna kwam de hoofdfilm op een klein tv scherm voorin de bus.Het geluid ging weer hard zodat ze het achterin de bus konden horen en de taal was frafra dus ik verstond er niets van, en het beeld was wazig(ws de zoveelste copie)maar van slapen kwam ook niets zoals je zult begrijpen.
1 keer stoppen onderweg om wat eten te kopen rond 21 uur. Oputi koopt wat gebakken rijst voor me en ik eet wat fruit.
Toilet is er niet, dus aan de kant van de weg zitten. Hoe doen die andere dames dat? Die hebben een omslagdoek die ze om hun middel slaan, ik heb een lange broek aan dus ik kan kiezen, of in mijn broek plassen of gewoon ogen dicht en gaan zitten en ik koos voor het laatste ondanks alle bekijks....

Buiten is het stikdonker, geen lantaarnpalen, langs de kant van de weg lopen mensen die je nauwelijks ziet, ze zijn donker van zichzelf en dragen ook nog donkere kleding, levensgevaarlijk. Zal ik de volgende keer veiligheidsvestjes voor de kinderen meenemen?

Rond 6 uur komen we aan in Accra, alles is goed verlopen en nogal duf stap ik de bus uit en wordt gelijk bijna besprongen door taxichauffeurs, oh jee en waar is mijn bagage en waar is Oputi?
Gelukkig was hij inmiddels aan de andere kant van de bus om de bagage te pakken en had al een taxi geregeld, wat geweldig zo'n reisbegeleider!en het was weer een feestje om mee te maken, nou ja een feestje.... Wel weer een bijzonder avontuur!