afscheid van de kinderen

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.
Zaterdagavond komt pastor Josef weer, de kinderen genieten van het zingen en dansen, geweldig die man...
Zondagmorgen gaan we weer op de fiets naar zijn kerk.We wisten nu de weg!Hij had weer een goeie preek,
ondanks dat ik het niet in alles met hem eens ben, maar ik ga niet indiscusie, we zijn in Ghana.
In de dienst werden we naar voren gevraagd, we hebben bedankt voor de gastvrijheid en daarna heeft hij samen met de gemeente voor ons gebeden, dat was wel indrukwekkend!
Hij wilde graag een foto met ons en vervolgens hebben we afscheid genomen.

Op de fiets naar ons terrasje en daarna koffer pakken.
Om 16 uur gaan we op de fiets naar de tailer onze kleding ophalen.
Deze tailer is getrouwd met een meisje van het kinderhuis.leuke man.
Hij heeft het weer geweldig gedaan, dus een flinke fooi!
Op de terugweg begint het enorm te regenen een echte stortbui, dus we fietsen keihard (waar is mijn conditie) en we komen na een kwartier kletsnat thuis! Hebben we dat ook weer meegemaakt, hopelijk de laatste tropische regen voor ons.
Dan skypen met Rutger en Ginny omdat ze op vakantie gaan,
gezellig gekletst en Carlijn weer even gezien.
Dan wandelen met Michaela een meisje van 17 van het kinderhuis uit Sunyani, ze heeft er moeite mee dat ik wegga dus even kletsen.
Na het avondeten zitten we weer zonder stroom en water.
In het donker skypen met Regina over het jongetje met X benen, advies gevraagd.
Ik krijg van verschillende kinderen bedankbriefjes voor de hulp met het huiswerk, de sudoku's, spelletjes, Bumba kijken, geld laptops, pennen en potloden enz.

Ik geef mama Laady geld, deels voor de kost en deels voor schooluniformen, medicijnen, eten, een jongen die geld nodig heeft voor een oogoperatie in Kumasie enz.
Ze is er erg blij mee en nodigt mij uit om volgend jaar weer te komen en gerust iemand mee te nemen.
Ik zeg niets toe.

Maandagmorgen om 10 uur komt de taxi ons halen nadat hij 4 keer gebeld heeft, of het wel doorgaat, eerst dat hij over een uurtje komt, dan dat er een andere driver komt, de andere driver kan het kinderhuis niet vinden en uiteindelijk om half 11 staat er een taxi voor de deur.
De meeste kinderen hebben vakantie van school, dus we worden enthousiast bedankt en uit gezwaaid!

Ik merk dat het toch wel moeilijk is om afscheid te nemen en wie weet wanneer ik ze weer zie.
In ieder geval heb ik een voldaan gevoel, veel plezier met ze gehad en genoten van hun gastvrijheid.

Op naar de apen en de olifanten in het Mole park!